Nieuw werk Peter Pontiac

Op 31 augustus 2014 wordt om 16:00 uur aan de Oude Binnenweg (hoek Eendrachtsplein) in Rotterdam een nieuwe grote muurschildering van de hand van Peter Pontiac onthuld. Hij maakte een portret van trompettist Louis de Vries. Het portret is onderdeel van de Jazzroute Rotterdam Jazz Artists Memorial (R’Jam).

Sprekers: Willem de Ridder en Hans Zirkzee
Muziek: Michael Varenkamp

Rotterdam Jazzroute
Sinds 2013 verschijnen op de Oude Binnenweg regelmatig portretten van Rotterdamse jazz muzikanten. Samen vormen ze een ‘jazzy’ route over de meest Rotterdamse straat. Het nieuwe en omvangrijke portret door Peter Pontiac is het zevende in de reeks. Na Pontiac zullen er nog meer werken van bekende overleden Rotterdamse Jazz musici verschijnen op deze jazz- en striproute.
De route is een door bekende striptekenaars en illustratoren getekende portrettengalerij verspreid over de Oude Binnenweg en de aangrenzende zijstraten. In de serie van zes emaillen borden tref je werk aan van Theo van den Boogaard (drummer Dick Rijnooy), Robert van der Kroft (saxofonist Piet le Blanc), Jan Kruis (pianist Rob Franken), Martin Valkhoff (multi-instrumentalist Jaap Valkhoff), Louise Lagerweij (drummer Tony Viola) en Wouter Tulp (violist en orkestleider David de Groot).
Met het nieuwe werk van Peter Pontiac krijgt de jazz- en striproute een gezichtsbepalende toevoeging, namelijk een muurschildering van 5,5 bij 5,5 meter op de hoek van de Oude Binnenweg/Eendrachtsplein. Na de schildering van Peter Pontiac volgen werken van o.a. Dick Matena (saxofonist Piet Noordijk), Martin Lodewijk (pianist Nico de Rooy), Lorenzo de Bruin (zangeres Mitsey Smeekens), Joost Swarte (saxofonist Meijer Wery) en Wilbert Plijnaar (zangeres Rita Reys).

Peter Pontiac
Peter Pontiac (geboren als Peter J.G. Pollmann in 1951) is illustrator en striptekenaar. Hij tekent undergroundstrips, posters en platenhoezen en publiceerde regelmatig in Aloha, Tante Leny presenteert!, RFP illustraties, Modern Papier, Gummi, El-Vibora, Anarchy comics, OOR, NRC Handelsblad en de Volkskrant. In de jaren negentig werd in de reeks Pontiac Review al zijn werk heruitgegeven. Pontiacs’ tekeningen zijn geïnspireerd op underground comics in het algemeen en het werk van Robert Crumb in het bijzonder. Zijn stijl wordt vergeleken met die van Jacques Tardi en Art Spiegelman. Pontiac is de huiskunstenaar van stripwinkel en expositieruimte Lambiek.

Louis de Vries
De wereldvermaarde trompettist Louis de Vries was de oudste zoon van de amateurtrompettist Arend de Vries, die in zijn vrije tijd het fanfareorkest Excelsior en de Rotterdamse Brandweer Harmonie dirigeerde en die zijn kinderen Louis, Jack, Izaak en Clara trompet- en muziekles gaf. Zij zouden uitgroeien tot de belangrijkste Nederlandse jazzmusici van hun tijd. Louis de Vries was de eerste Nederlandse jazzsolist waarvan in de Verenigde Staten een plaat werd uitgebracht.

‘Vrijwel alle groten in de toenmalige showbusiness wisten van zijn bestaan en bij bezoeken van beroemde buitenlandse artiesten was hij vrijwel altijd prominent aanwezig. Sophie Tucker, de Boswell Sisters, Cab Calloway, kortom alle vedetten van die tijd, van Richard Tauber tot Louis Armstrong kenden Louis de Vries.’

De Vries’ eerste vaste engagement was in oktober 1921 bij het bioscooporkest van Max Tak. Hij toerde daarna geregeld met grote buitenlandse orkesten, zoals die van Oscar Logan, Edgar Adler en Kai Ewans. Pas in 1931 startte hij zijn eigen ensemble. In 1933 completeerde hij de band van zijn broer Jack, The Internationals. De gehele maand november 1934 speelden The Internationals in het Grand Café Sihlporte in Zürich. Op 30 november 1934 vereerde Louis Armstrong de gebroeders De Vries met een bezoek. Volgens Jack de Vries was Louis Armstrong zó onder de indruk van De Vries’ spel dat hij hem betitelde als ‘Louis de Vries de eerste’ en niet ‘Louis Armstrong de tweede’, zoals de Rotterdammer vaak werd genoemd. Armstrong schreef aan de gebroeders de Vries dat zij het beste orkest hadden dat hij ooit in Europa had gehoord. Begin januari 1935 kwam zelfs de tenorsaxofonist Coleman Hawkins de band versterken. Louis de Vries vertrok in februari 1935 naar Engeland voor opnames met Valaida Snow en het orkest van Bert Ambrose. In de zomer van 1935 speelde Louis in het orkest The Jumping Jacks van zijn stadgenoot Arie Maasland, later bekend als Malando. Kort nadat Louis de Vries een contract had getekend voor een anderhalf jaar durende tournee door de Verenigde Staten met het fameuze Paramount Orkest raakte hij op 31 augustus 1935 levensgevaarlijk gewond bij een verkeersongeluk in Hattemerbroek. Een aantal dagen later overleed hij aan bloedvergiftiging in het R.K. Ziekenhuis in Zwolle op 5 september 1935. Het magazine ‘De Jazzwereld’ sprak van een onherstelbaar verlies. De familie De Vries zou van verder onheil niet gespaard blijven.