Studio visies

Kort nadat de coronamaatregelen werden aangekondigd en het openbare leven min of meer stil viel, initieerde beeldend kunstenaar Christine Saalfeld online kunstcolleges. De kunstacademies waren immers gesloten en kunstonderwijs was verplaatst naar online platforms.

Voor docenten in het kunstonderwijs was het nodig kunstlessen opnieuw uit te vinden en stappen te maken naar een digitale transformatie. Deze lesfilmpjes zijn ook te bekijken als portretten van beeldend kunstenaars.

Christine Saalfeld geeft tekenles aan de academie St. Joost in Den Bosch. Ter ondersteuning van haar lessen was zij eerder al op zoek naar geschikt lesmateriaal over onderwerpen zoals het effect van kleuren op elkaar, compositie, signatuur/stijl, licht en schaduw, mensen verbeelden, portret, perspectief en de inspiratiebronnen van kunstenaars. Alle informatie op zich is natuurlijk al op het internet is te vinden, maar het meestal is te schools en zonder een artistieke visie.

Om deze artistieke invalshoek toch over te kunnen brengen initieerde Saalfeld dit project. De lessen kunnen zo door iedereen bekeken worden.

CBK Rotterdam droeg bij aan dit project voor de honoraria voor de deelnemende Rotterdamse kunstenaars in de verschillende films.

Hillegon Brunt

Karin de Jong

Stang Gubbels

Axel Schmidt

Kamiel Verschuren

Kim Hospers

Jörg Besser

Jörg Besser (geb. 1967 in Glauchau (DDR)), studeerde van 2003 tot 2010 beeldende kunst aan de Academie in München. Jörg Besser geeft les in figuurlijk tekenen aan de TUM en de AdBK in München. Hij woont en werkt in München en Chemnitz.

joergbesser.com/zeichenunterricht
instagram.com/yorkbesser

Joris Kuipers: Uitbundig en vrij

Oog in oog met een wandreliëf of installatie van Joris Kuipers sta je op het punt een andere dimensie te betreden. Eén waar de chaos en de willekeur van het leven zijn bezworen en zorgvuldig gearrangeerd tot een uitgelaten, lyrisch object vol schoonheid. Doorsnedes van de verbeelding, met de hand getekend en gevormd met een laser, komen samen in weelderige abstractie visioenen die moeiteloos uitdijen in de omringende ruimte. In opbollende wolken, mineralen en bloeiende bloemen weerspiegelt zich de vitaliteit van de natuur en ons eigen vermogen tot plezier.

Na de eerste kleurige indrukken ontvouwt Kuipers’ werk zich in almaar fijnere details. Het unieke, levendige oppervlak van elk afzonderlijk element vraagt meteen je aandacht en wekt verwondering met de subtiele contrasten en ontelbare tinten van een gedurfd maar harmonieus palet. Goud, fluorescerend oranje en gebrande Sienna, of oneindige schakeringen van roze, geel, paar, oranje en rood. Overgangen en organische patronen – celstructuren, schimmels, roest, regendruppels – lijken autonoom en ongehinderd door alle werken te vloeien en onthullen een achteloze schilderkunstige beheersing achter de spontane kleurenpracht. Laag voor laag creëert Kuipers diepte en reflectie die de blik verlokken en leiden.

Toch is niet alles even fraai in het paradijs, hoe felgekleurd en levendig de werken ook zijn. De recente muurreliëfs die sterk aan bloemen doen denken, verwijzen ook naar verval, naar een strijd om licht, naar woekerende, stekelige planten. Kuipers sluit zijn ogen niet voor de rafelranden, de kwetsbaarheden en tijdelijkheid van ons bestaan. Hij accepteert de schaduwen gewoon, als deel van een esthetische habitat waar donkere tonen dienen om de hoge lichten uit te laten komen en verblindende wittinten de nadruk leggen op de rijke kleuren erachter.

Binnen elk werk maken de afzonderlijk uitgesneden vormen deel uit van een ingenieuze ruimtelijke compositie die beweging suggereert naar alle kanten. Het meest dynamisch zijn de grote installaties die door de zaal dansen en de toeschouwer onderdompelen in een duizelingwekkende werveling van vormen die naar boven drijven of naar beneden, die rondwarrelen of plotseling van richting veranderen. Voor alle duidelijkheid: ze bewegen niet echt, het is de energie en het ritme dat Kuipers ze geeft, de brede meeslepende gebaren die bestaan uit talloze kleine beslissingen en zorgvuldige overwegingen over relatieve formaten, kleuren, hoeken en posities.

Er bestaat natuurlijk een bepaalde spanning tussen de mate van controle, het wikken en wegen dat nodig is om de reliëfs en installaties te maken enerzijds – het lange proces van testen, aanpassen, losmaken, vervangen, bijwerken en terugplaatsen – en het bijzondere gevoel van ongeplande groei dat de werken oproepen anderzijds. Deels komt het door Kuipers’ speelsheid, zijn plezier in het ontdekken en het gevoel van verwondering dat tastbaar is in zijn oeuvre. En op onnavolgbare wijze verdwijnt het werk zelf nog terwijl het je verwelkomt; het wordt een ervaring van verbondenheid met de wereld, ook al ben je je voor even onbewust van wat er om je heen gebeurt.