Utopian Redux

Op zaterdag 8 februari, tijdens Art Rotterdam, ontvangt Carly Rose Bedford de MK Award en opent in TENT Rotterdam Bedfords eerste solotentoonstelling in Nederland. Utopian Redux transformeert de tentoonstellingsruimte tot een immersief en kunstmatig landschap, dat ons uitnodigt om wat wij begrijpen als ‘natuur’, als ‘queer’ te bekijken.

Natuurlijke fenomenen kunnen op diverse manieren worden geïnterpreteerd. Maar de natuur en het ‘natuurlijke’ zijn ook verwikkeld geraakt in verhalen over wat ‘normaal’ zou zijn. Volgens die verhalen zijn sommige lichamen en bepaald gedrag ‘natuurlijk’, terwijl andere doorgaans het stempel ‘onnatuurlijk’ opgeplakt krijgen. In de werkelijkheid stroken veel verhalen die we collectief aanhangen niet noodzakelijk met wat zich in de natuur voordoet. Vanuit die observatie kunnen we ons dus ook afvragen wat nu eigenlijk ‘natuur’ of ‘natuurlijk’ is? Wie heeft deze termen geclaimd, en wiens belang wordt ermee gediend? Als we herkennen dat het maatschappelijke verhaal over wat natuurlijk is niet werkt, kunnen we dan ophouden het te reproduceren? Utopian Redux wil een ruimte creëren waar we een nieuwe natuur kunnen ervaren, en waar verschillende lichamen kunnen samenkomen om plezier, heling en rust te vinden.

Over de kunstenaar
De artistieke praktijk van Carly Rose Bedford (Australië/Nederland) omvat performance, sculptuur, onderzoek en curating. De lichamelijke ervaring van de kijker staat in Bedfords werk centraal, die ze intensiveert door bepaalde materialen andere associaties te geven dan de toepassingen en contexten waaraan we gewend zijn. Een materiaal als cement kan hier opeens zacht voelen. Zo wil Bedford gestalte geven aan een queer-thematiek, en de kaders onderzoeken die invloed uitoefenen op de manier waarop we kijken naar verschillende lichamen, zonder daadwerkelijk letterlijk specifieke lichamen te hoeven representeren.

Bedford studeerde aan het Victorian Collage of the Arts in Melbourne en Sandberg Institute in Amsterdam (2015-17).  Recent realiseerde Bedford een performance voor het ‘Do Disturb’ festival, Palais de Tokyo, Parijs (2017); een meerstemmig podium ‘Queer Is Not a Manifesto’ in samenwerking met Aynouk Tan, Stedelijk Museum, Amsterdam (2019); en ‘She Put a Metal Rod in and Twists It’, geschreven samen met Gabriel Maher voor MAD/The Sandberg Series, Sternberg Press (2019). In 2020 volgt een residency bij Deltaworkers, New Orleans, via het Mondriaan Fonds.

lees meer